Eerlijk, voor mij was Tas Cru een onbekende en toch is deze ‘Grizzle ’n Bone’ niet zijn eerste album. In het begin van zijn carrière speelde Tas Cru hoofdzakelijk in de kleinere bars en volgde zijn weg als een singer/songwriter. Tas Cru is een ongeslepen diamant, ruw maar met veel karaat.

Al kom je zijn naam niet ieder jaar tegenop de festivalaffiches toch stond hij al op het podium met Buddy Guy, Shemekia Copeland, Mem Shannon, Magic Slim, Kenny Neal, Little Charlie en Big George Brock om er maar enkele te noemen en deze namen alleen al zijn al duizelingwekkend. Al heeft Beale Street toch niet meer die precense toch vinden we ginds nog steeds goede maar minder bekende artiesten zoals ook deze Tas Cru. De recensies over zijn vorige ‘Gravi-Tas’ haalde zowat alle bluesmagazines in de US en zoals in Blues Revue stond geschreven…Tas Cru beluisteren geeft je de drang om hem live aan het werk te kunnen zien.

Zijn nieuwste album ‘Grizzle ’n Bone’ bevat 13 nummers en zijn uitgezonderd ‘Higher and Higher’ allemaal van eigen hand. Opener en titeltrack ‘Grizzle ’n Bones’ is een uptempo country bluesje en is bij Tas uit het leven gegrepen. Tas Cru die als een excentrieke songwriter wordt bestempeld wordt toch ook in de US als ‘Blues artist on the Rise’ vermeld.

‘Woman Won’t You Love Me’ mag je als de titeltrack rangschikken bij de country blues waarop 2 slidegitaren in conversatie gaan met elkaar. Tulsa Tornado gaat over moeder natuur en haar tornado’s die in Oklahoma wel eens wat stof doen opwaaien maar is tevens een rootsrockje met een knipoog naar JJ Cale extra in de verf gezet door The Stacked Deck Singers (Jenny, Meaghan en Montana).  

Gospels doen het nog steeds zowel op CD als ‘live’ geeft een goede gospel de extra punch aan een optreden. De Gospel die Tas Cru hier brengt gaat over de getuigenis over de blues en is een ‘Live-recording’ puur alleen vocaal gebracht inclusief het gebruikelijke handclap…haleluja. Mooi is ook de akoestische ballad ‘Let’s Just Pretend’ een ingetogen vertolkt nummer.

‘Make My Woman Cry’ kunnen we rangschikken onder deep roots blues met dirty slide en rauwe stem maar zo eerlijk in zijn tekst. Als afsluiter gaan we met de twee laatste nummers terug de country tour op met ‘Prophet Of Lynchburg’ in de bluegrass sfeer en gaat over zijn ‘mate’ Jeremy Walz, maar ontdekken waarom die Jeremy een profeet wordt genoemd kan je alleen ter plaatse in Tennessee wanneer je een glas ‘Jack’ met hem gaat heffen…. En een glas heffen we ook op deze nieuwste van Tas Cru, mooie teksten uit het leven gegrepen afwisselend met rauwe slide en dan weer prachtige gospel blues zoals afsluiter 'Higher and Higher'